Üst gastrointestinal sistem kanamalı hastaların özelliklerinin değerlendirilmesi

• Published in: Akademik gastroenteroloji dergisi Vol. 5; no. 2; pp. 116 - 122
• Main Authors: PİRPİR, Atakan, ULUSAL, Gülay, YENİGÜN, Ezgi, Coşkun, AYTAN, Pelin, YILDIRIM, İ. Safa
• Format: Journal Article
• Language: Turkish
• Published: Türk Gastroenteroloji Vakfı 2006
• Subjects: Digestive system diseases; Endoscopy, Gastrointestinal; Endoskopi, gastrointestinal; Gastrointestinal Hemorrhage; Gastrointestinal kanama; Geriyedönük çalışma; Hematemesis; Hematemez; Length of Stay; Melena; Mortality; Retrospective Studies; Sindirim sistemi hastalıkları; Yatış süresi; Ölüm oranı
• ISSN: 1303-6629

Üst gastrointestinal sistem (GİS) kanama tanısı ile takip edilen olgularımızın özelliklerini değerlendirmek. Gereç ve yöntem: 2000-2005 yılları arasında kliniğimizde takip edilmiş 195 üst gastrointestinal kanamalı hasta retrospektif olarak incelendi. Hastalar yaş, cinsiyet, başvuru şikayetleri, ilaç kullanımı, kanama öyküsü, laboratuar değerleri, endoskopik bulgular, uygulanan tedavi, transfüzyon ihtiyacı, yatı ş süresi ve mortalite açısından değerlendirildi. Bulgular: Hastaların 151'i erkek (%77.4), 44'ü kadın (%22.6) (p<0.05) idi. Yaş ortalaması 59.2 idi ve üst GİS kanama en sık 7. ve 8. dekadlarda görülmekteydi. Başvuru şikayetleri melena (%37.9), hematemez (%8.7), hematemez ve melena (%53.3) idi. Hastaların kullandığı ilaçlar nonsteroidal anti-inflamatuar ilaçlar (NSAİİ) (%19), aspirin (A) (%18.5), oral antikoagülan ilaçlar (OAK), steroid veya kombinasyon tedavisi (%11.3) idi. Ortalama geliş hemoglobini 8.8 g/dl, hematokrit %27.0, üre 76.9 mg/dl, kreatinin 1.1 mg/dl idi. Üst gastrointestinal sistem endoskopisinde en sık saptanan bulgular sırasıyla; peptik ülser (%29.3), özefagus varisi (%17.9) idi. 56 hastaya (%28.7) endoskopi yapılamamıştı. 182 hastaya sadece medikal tedavi verilmiş, 8 hastaya band ligasyonu, 3 hastaya skleroterapi, 1 hastaya cerrahi tedavi uygulanmıştı. Ortalama transfüzyon ihtiyacı 4.6 ünite, ortalama yatış süresi 7.8 gün idi. 20 hasta takip sırasında kaybedilmiş, 9 hastada mortalite üst gastrointestinal sistem kanamaya bağlı gelişmişti. Sonuç: Mortalitenin azaltılabilmesi için kanama kontrolünün sağlanması nın yanında, eşlik eden hastalıkların da dikkatle tedavi edilmesi gerekmektedir. Özellikle ağrı ve inflamasyon kontrolünde yaygın olarak A/NSAİİ kullanan hastalarda protektif ilaçlar tedaviye eklenmeli, gereğinde COX-2 selektif NSAİİ tercih edilmelidir. To assess the characteristics of patients with upper gastrointestinal system (GIS) bleeding. Materials and methods: 195 patients with upper GIS bleeding admitted to our clinic between 2000- 2005 were retrospectively evaluated. Age, sex, complaints, history of medication, history of bleeding, laboratory findings, endoscopic findings, management, need for transfusion, hospitalization duration and mortality rates were assessed. Results: 151 (77.4%) patients were men and 44 (22.6%) were women (p<0.05). Mean age was 59.2 years and GIS bleeding was most common in the 7th and 8th decades. Melena (37.9%), hematemesis (8.7%), and hematemesis and melena (53.3%) were the complaints at admission. Patients were using nonsteroidal antiinflammatory drugs (NSAID) (19%), aspirin (A) (18.5%), oral anticoagulant drugs (OAC), steroids or combination therapies (11.3%). The mean hemoglobin, hematocrit, urea and creatinine levels were 8.8 g/dl, 27.0%, 76.9 mg/dl, and 1.1 mg/dl, respectively, at admission. Peptic ulcer (29.3%) and esophageal varices (17.9%) were the most common findings at upper GIS endoscopy. Endoscopy could not be performed in 56 patients (28.7%). Only medical treatment was administered to 182 patients, band ligation was performed in 8 patients, sclerotherapy was performed in 3 patients and surgery was needed in 1 patient. The mean transfusion need was 4.6 units and the mean duration of hospitalization was 7.8 days. 20 patients died during follow-up and 9 of these were due to bleeding. Conclusion: To decrease the mortality, accompanying diseases must be managed effectively and bleeding control provided. Patients who use A/NSAIDs, especially for controlling pain and inflammation, should be treated with protective drugs, and if NSAID treatment is needed, COX-2 should selectively be preferred.