Patoloji uzmanlık eğitimi: Asistan gözüyle

• Published in: Türk patoloji dergisi Vol. 24; no. 1; pp. 21 - 26
• Main Authors: DAĞLAR, Emel, KOÇBIYIK, Alper, ÖZGÜN, Ayşe, ŞENGÜL, Demet, KÖSEMEHMETOĞLU, Kemal, ÇULHA, İlke, İLHAN, Özgür, COŞKUNOĞLU, Esra Zeynep, ÇİÇEK, Ali Fuat, ÖCAL, Berrak, Gümüşkaya, ÖZGÜN, Gonca
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: Pataloji Dernekleri Federasyonu 2008
• ISSN: 1018-5615

Son zamanlarda patolojide uzmanlık eğitimi konusunda literatürde çok fazla çalışma yayınlanmakta olup, asistanlar için "yeterlilik esaslı asistan eğitimi"nden sıkça bahsedilmektedir. Buna göre asistanların edinmesi gereken 6 temel prensip oluşturulmuştur: Olguya yaklaşım, tıbbi bilgi, pratiğe dayalı öğrenme ve gelişim, kişiler arası iletişim becerileri, ehilleşme, sisteme dayalı pratik. Değerlendirme süreci bu modelde temel bir unsurdur. Ankara Patoloji Derneği çatısı altında, Patoloji Uzmanlık Eğitimi konusuna eğilmek üzere, Ankara'da patoloji eğitimi alan 6 Sağlık Bakanlığına bağlı eğitim ve araştırma hastanesi ve 5 üniversite hastanesinde görev alan asistan temsilcileri ile bir çalışma grubu oluşturulmuştur. Uygulamalardan biri olarak 12 sorudan oluşan bir anket sonuçları sunulmuştur. Buna göre; üniversitelerde asistan başına düşen eğitimci sayısı eğitim hastanelerine göre yaklaşık 2 kat daha fazladır. Vaka sayıları veya asistan başına düşen vaka sayıları anlamlı olarak farklı olmazken eğitim mikroskopu eğitim hastanelerinde üniversitelere kıyasla daha azdır; bu fark 2 başlı mikroskopların eğitim hastanelerinde daha az olmasından kaynaklanmaktadır. Bölüm içi toplantılar ve klinikopatolojik toplantılardan oluşan asistan eğitim saati miktarı eğitim hastaneleri ve üniversite hastanelerinde benzerdir. Ancak sadece 3 kurumda teorik asistan dersi verilmektedir. Asistan iş yoğunluğu üniversite hastanelerinde belirgin olarak daha fazladır. Asistanlar genel olarak makroskopiye ayrılan zamanın mikroskopiye nazaran daha yetersiz olduğunu düşünmektedir. Yapılan çalışmada asistan eğitimini etkileyen faktörler iki grupta toplandı: 1) Eğitim ile direkt ilişkili faktörler (eğitmen niteliği, eğitime ayrılan zaman, geri bildirim, gibi.) ve 2) Asistanın zamanını verimli geçirememesine neden olan durumlar. Örneğin, kalifiye eleman gerektirmeyecek ve asistan üzerinde fazladan yük oluşturacak işlerin tıbbi sekreter veya makroskopi teknisyeni gibi kadrolara aktarılması, asistanın enerjisinin eğitime aktarılmasını sağlayabilir. Fiziksel şartların iyileştirilmesi, eğitim saatlerinin çeşitlendirilmesi, eksik konularda rotasyon programları, konsültasyonlar eğitimin niteliğini zenginleştirici öğelerdir. Eğitici ve eğitim alan kişiyi geri bildirimler ile değerlendirmek de eğitimin çok önemli bir parçasıdır. Sonuç olarak asistanların gözünde 'asistan': tıbbi ve patoloji bilgisi üst düzeyde olan, yardımcı personelle ilişkilerini düzenleyebilen, klinisyenler ile nasıl konuşulması gerektiğini bilen, tek başına bir laboratuvar yönetebilen ve bunun için eğitimini en üst düzeyde alması gereken çalışandır. In many recent studies in the literature have described and commented on "competency based resident training" in pathology. According to this model, competencies are subclassified in 6 main categories: Patient care, medical knowledge, practice based learning and improvement, interpersonal and communication skills, professionalism, and systems based practice. Assessment of competency forms the main component of this model. Under the framework of Ankara Society of Pathology, a working group, composed of 11 residents, 6 of which representing the Training and Research Hospitals of Ministry of Health and the rest representing the university hospitals in Ankara, was established in order to participate in the think-tank about resident training in pathology. A questionnaire, composed of 12 questions, was prepared. According to this questionnaire, the number of trainers in the university hospitals is much higher than in the commercial hospitals. While the total number of cases and cases per resident do not differ between the university and commercial hospitals, microscopes used for the educational purposes are significantly less in the commercial hospitals, that is due to less number of binocular microscopes. The amount of resident training program, which consists of intra and intersectional meetings, are similar in the university and commercial hospitals, however, theoretic lectures are given only in 3 departments. Residents working in the university hospitals have obviously heavier burden than in the commercial hospitals. Lastly, residents generally exclaimed that the time dedicated to the macroscopy training is less sufficient than time used for the microscopy training. The factors affecting the training of resident in pathology are divided into two main groups: 1) Factors directly affecting training (quality of trainer, time dedicated for education, feed back, eg.) and 2) Conditions which waste residents' time. For instant, workload which does need qualified staff and increases the burden on residents may be reassigned to medical secretary or pathology assistants; therefore energy of residents can be saved for educational activities. Optimization of physical working conditions, assortment of training programs, rotation in lacking subjects and consultations will enhance the quality of the education of the resident. Feedback assessment of trainer and trainee is an essential part of a training program. In conclusion, an ideal resident from the resident's point of view is the person who is endowed with medical and pathological knowledge, orderly interrelates with staff, professionally communicates with clinicians, manages a laboratory and is trained hard to achieve all the above mentioned competencies.