Rola wybranych nawyków żywieniowych i higienicznych w środowiskowym narażeniu dzieci na ołów

Cele: W województwie śląskim obciążenie środowiska metalami ciężkimi, w tym ołowiem, stanowi istotne zagrożenie dla zdrowia jego mieszkańców, a w szczególności dzieci. Wobec powyższego celem pracy była ocena wpływu czynników higienicznych i żywieniowych na stężenie ołowiu we krwi dzieci zamieszkując...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Published inMedycyna środowiskowa Vol. 21; no. 4; p. 31
Main Authors Orłowska, Joanna, Pelc, Wojciech, Machoń-Grecka, Anna, Dobrakowski, Michał, Pawlas, Natalia, Krzemień, Paweł, Cisowska-Babraj, Małgorzata, Kasperczyk, Sławomir
Format Journal Article
LanguagePolish
Published Lublin Institute of Rural Health 01.01.2018
Subjects
Online AccessGet full text

Cover

Loading…
More Information
Summary:Cele: W województwie śląskim obciążenie środowiska metalami ciężkimi, w tym ołowiem, stanowi istotne zagrożenie dla zdrowia jego mieszkańców, a w szczególności dzieci. Wobec powyższego celem pracy była ocena wpływu czynników higienicznych i żywieniowych na stężenie ołowiu we krwi dzieci zamieszkujących tereny województwa śląskiego. Materiał i metody: Do badania wybrano grupę 4882 dzieci w wieku 3–18 lat, które pochodziły z 12 miast Górnego Śląska. Pomiary stężenia ołowiu we krwi u dzieci z różnych grup wiekowych były przeprowadzone w przedszkolach i szkołach, za zgodą rodziców. Rodzice wypełniali ankiety na temat środowiskowego narażenia na ołów oraz warunków socjoekonomicznych rodziny. Dla celów niniejszej pracy wybrano parametry związane z żywieniem i higieną: mycie rąk przed jedzeniem, spożywanie warzyw i owoców z własnego gospodarstwa domowego, długość okresu karmienia piersią. Wyniki: Nawyk mycia rąk przed jedzeniem nie wpływał istotnie na stężenie ołowiu we krwi dzieci, natomiast spożycie owoców i warzyw z własnej działki było istotnie wyższe w grupie dzieci, których stężenia ołowiu we krwi mieściły się w II, III i IV kwartylu (p<0,001) niż w grupie dzieci, których stężenia ołowiu we krwi mieściły się w I kwartylu. Zależność ta była obserwowana tylko u dziewczynek. Dzieci, których stężenia ołowiu we krwi mieściły się w IV kwartylu, były znamiennie krócej karmione piersią od pozostałych, niezależnie od płci. Wnioski: Do czynników zwiększających narażenie na ołów należy spożywanie warzyw i owoców z własnej działki, natomiast do czynników zmniejszających ryzyko zatrucia ołowiem należy dłuższy okres karmienia piersią. Przeprowadzone badanie nie wykazało ochronnego wpływu mycia rąk na ryzyko zatrucia ołowiem.
ISSN:1505-7054
2084-6312
DOI:10.19243/2018404