Skutki zdrowotne narażenia na siarkowodór (H2S) u mieszkańców okolic szybu wentylacyjnego kopalni miedzi

• Published in: Medycyna środowiskowa Vol. 21; no. 3; p. 14
• Main Authors: Skoczyńska, Marta, Wojakowska, Anna, Wojtas, Kamila, Turczyn, Barbara, Banaś, Joanna, Ścieszka, Bartosz, Banaś, Piotr, Skoczyńska, Anna
• Format: Journal Article
• Language: Polish
• Published: Lublin Institute of Rural Health 01.01.2018
• Subjects: Copper; Odors
• ISSN: 1505-7054; 2084-6312
• DOI: 10.19243/2018302

Wprowadzenie: Obecność siarkowodoru w powietrzu w rejonie oddziaływania urządzeń wentylacyjnych kopalni miedzi jest okresowo wyczuwalna przez mieszkańców jako charakterystyczny odór. Stężenie progowe dla wyczuwalności węchowej siarkowodoru wynosi 0,007 mg/m3. Siarkowodór w stężeniach >20 mg/m3 podrażnia spojówki i błony śluzowe. W większych stężeniach blokuje wewnątrzkomórkowe enzymy oddechowe i działa neurotoksycznie. Cel: Celem badań była ocena skutków działania siarkowodoru w grupie mieszkańców zamieszkujących okolicę szybu wentylacyjnego kopalni miedzi. Szczególnej ocenie poddano funkcję zmysłu powonienia, narządu najbardziej czułego na toksyczne działanie H2S. Materiał i metody: W latach 2013–2015 przebadano 165 mieszkańców stref oddziaływania siarkowodoru w wieku 48,2±17,9 lat (grupę badaną); 124 mieszkańców nie narażonych na H2S w wieku 52,4±13,5 lat (grupę kontrolną) oraz 46 górników kopalni miedzi, zawodowo narażonych na H2S. Przeprowadzono badania ankietowe, ogólno lekarskie, pobrano krew na stężenie H2S i podstawowe parametry bio chemiczne oraz zbadano węch przy użyciu zestawu Sniffin Sticks – Screening. Wyniki: Objawami najczęściej zgłaszanymi przez mieszkańców z grupy badanej był dyskomfort związany z nieprzyjemnym zapachem, a także pieczenie, świąd i łzawienie oczu oraz katar i drapanie w gardle, przy braku zmian w badaniu fizykalnym. U 60% badanych mieszkańców rozpoznano normosmię, u 34% hiposmię i u 6% anosmię. Wyniki te były zbliżone do uzyskanych w grupie kontrolnej. W grupie górników nie wykazano istotnych zaburzeń węchu. We wszystkich badanych grupach z najczęściej rozpoznawanymi zmianami w stanie zdrowia były zaburzenia lipidowe i nadciśnienie tętnicze. Wnioski: W przeprowadzonym badaniu nie wykazano toksycznego działania H2S na narząd węchu, a głównym następstwem okresowego działania siarkowodoru była uciążliwość związana z nieprzyjemnym zapachem.