Утицај дозе и фракционирања у интерстицијалној брахитерапији на исход лечења код пацијената са локализованим карциномом простате

Brahiterapija visokim brzinama doze (HDR–BT) predstavlja efikasan modalitet zračenja kod pacijenata sa lokalizovanim karcinomom prostate (CaP) svih rizika. Za razliku od transkutane radioterapije i brahiterapije niskim brzinama doze (LDR–BT), kod ove grupe pacijenata u intersticijalnoj HDR–BT još uv...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author Dabić, Stanković Kata
Format Dissertation
LanguageSerbian
Published ProQuest Dissertations & Theses 01.01.2020
Subjects
Artificial intelligence
Drug dosages
Medicine
Morphology
Neural networks
Prostate
Online AccessGet full text

Cover

More Information
Summary:Brahiterapija visokim brzinama doze (HDR–BT) predstavlja efikasan modalitet zračenja kod pacijenata sa lokalizovanim karcinomom prostate (CaP) svih rizika. Za razliku od transkutane radioterapije i brahiterapije niskim brzinama doze (LDR–BT), kod ove grupe pacijenata u intersticijalnoj HDR–BT još uvek nisu jednoznačno definisane ukupne doze zračenja, način frakcionisanja kod pacijenata sa lokalizovanim CaP različitih rizika.U periodu od 2009–2018.god. HDR–BT kao jedinim načinom lečenja (monoterapija) u Opštoj bolnici Medicinski sistem Beograd, lečeno je 35 pacijenata (6 (17,1%) pacijenata niskog rizika, 21 (60%) pacijent srednjeg rizika i 8 (22,9%) pacijenata visokog rizika) sa lokalizovanim CaP različitih rizika od relapsa i progresije bolesti. Grupe pacijenata sa srednjim i visokim rizikom spojene su u jednu grupu (grupa sa višim rizikom). Tehnika sprovođenja HDR–BT, osim u pojedinačnim specifičnim detaljima, bila je slična kao i kod LDR–BT. Aplikacija igala, segmentacija, delineacija i planiranje HDR–BT vršeno je korišćešem transrektalnog ultrazvuka (TRUS) i izocetričnog radioskopskog C–luka, a zračenje je sprovedeno na uređaju Microselectron HDR sa zatvorenim radioaktivnim izvorom 192Ir početne aktivnosti 370 GBq.Aplikovane terapijske doze (TD), u opsegu od 30–57 Gy frakcionisane su u 3–4 nezavisne frakcije sa razmakom od 2–3 nedelje između frakcija, a individualizovane su prema nivou rizika, stanju organa u riziku (OAR) i kvalitetu aplikacije (indeksu prekrivanja CTV sa planiranom terapijskom dozom (CI100%) i mogućnošću zaštite OAR).Uspešnost terapije ocenjivana je postignutom biohemijskom kontrolom (BFS – biochemical–free–survival), prema ASTRO i Phoenix kriterijumima, kao i ukupnim preživljavanjem u periodu od 5 godina (2–9 godina) posle sprovedene terapije. U niskorizičnoj grupi pacijenata lečenih HDR–BT, BFS je postignuta kod svih pacijenata kao i ukupno preživljavanje. U grupi pacijenata sa višim rizikom BFS je postignuta kod 95,8% lečenih pacijenata, a ukupno 5–to godišnje preživljavanje je 96,4%. BFS u ovom istraživanju se pokazala statistički značajnije bolja nego ona koju su prikazali drugi autori.Na osnovu rizika, nivoa PSA, TD i indeksa pokrivenosti CTV sa TD, izvršeno je modelovanje terapijskih parametara korišćenjem MANN (multilauyer artificial neural network). Određena optimalna doza zračenja (TD) u HDR–BT lokalizovanog CaP niskog rizika je 40,7 Gy za CI100% = 1,01. Kod viših rizika TD = 50,9 Gy za CI100% = 1,6. TD se frakcioniše u 4 nezavisne frakcije sa razmakom od 2–3 nedelje.Ovakav izbor parametara HDR–BT (TD, CI100%, i način frakcionisanja), uz individualizaciju i kontrolu u toku svake aplikacije, obezbedio bi prihvatljiv nivo kasnih postiradijacionih komplikacija gradusa G1–G3 na uretri (< 17% ukupnog broja lečenih pacijenata), uz minimimalne komplikacije na rektumu (pretežno G1–G2) i zanemarljive komplikacije na mokraćnoj bešici.
ISBN:9798505569252