Jurisprudence II: culture and conditioned consent [Decision coram De Lanversin, 17 July 1996 (Abana, Nigeria)]

6 - His in adiunctis si qui baptizatus Catholicus in Africa ad consuetudinarium matrimonium ("Customary Marriage") celebrandum cogitur iuxta mores gentis suae, eo contracto ille omnino liber manet, ut matrimonium in facie Ecclesiae celebrare possit, ita ut si everso pondere sociali gentis...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Published inStudia canonica Vol. 36; no. 2; p. 517
Main Authors Burke, Cormac, DE LANVERSIN, Bernardus, JARAWAN, Elias
Format Journal Article
LanguageEnglish
Published Ottawa Studia Canonica 01.07.2002
Subjects
Online AccessGet full text

Cover

Loading…
More Information
Summary:6 - His in adiunctis si qui baptizatus Catholicus in Africa ad consuetudinarium matrimonium ("Customary Marriage") celebrandum cogitur iuxta mores gentis suae, eo contracto ille omnino liber manet, ut matrimonium in facie Ecclesiae celebrare possit, ita ut si everso pondere sociali gentis suae, vel ad consulendum suae conscientiae vel etiam ad legitimandam prolem, ad ritum canonicum accedat, hic coram Ecclesia valide contrahit, ea tamen lege ut peragendis peractae sint (cfr. decr. conf. coram [Pinto-Gomez], loc. cit., n. 5). "Conditio erit potestativa, quae a voluntate humana pendet, vel causalis vel mixta. Potest esse de praesenti... de praeterito... vel de futuro... Circumstantia, quae tanquam conditio exigitur, potest esse necessaria, licita, turpis, contra matrimonii substantiam. In contrahentis mente erit suspensiva vel resolutiva quatenus valor contractus ab exsistentia circumstantiae vel eventus futuri pendet aut rescindi intenditur ubi circumstantia vel eventus non verificatur" (decisio coram HUOT, 16 martii 1978, in RRT Dec, 70 [1978], p. 159, n. 4). Hoc sacrum vinculum per consensum matrimonialem ambarum partium nascitur, qui est actus humanus, id est quia deliberata voluntate procedit cum intellectuali cognitione finis. Qua re, ut talis actus debitam proportionem servet cum gravi negotio, de quo agitur, opus est ut gaudeant nupturientes non solum scientia ex parte intellectus, sed etiam capacitate libere sese determinandi ad agendum, scilicet capacitate eligendi quod sub ratione boni apprehendtitur. Ut haec habeatur capacitas, satis esse nequit simplex usus rationis, sed "requiritur... discretio iudicii, eaque tam gravi negotio ad amussim proportionata" (decisio coram FERRARO, 14 martii 1969, in RRT Dec., 61 [1969], p. 277, n. 7).
ISSN:0039-310X