معناشناسی اختلال «اضطراب فراگیر» از دیدگاه قرآن کریم
«اضطراب فراگیر» اختلالی مزمن است که نمود بالینی آن در طول عمر نسبتاً ثابت و آمار بهبودی کامل آن پایین است. بنابراین، درک ما از این پدیده پیچیده نیاز به افق متفاوتتر دارد. هدف از این پژوهش، معناشناسی این اختلال از دیدگاه قرآن کریم بوده است تا بتواند ما را به تعریف این مسئله، عوامل زمینهساز و فرآین...
Saved in:
| Published in | Muṭālaʻāt-i Islām va ravānʹshināsī Vol. 11; no. 20; pp. 89 - 115 |
|---|---|
| Main Authors | , , , |
| Format | Journal Article |
| Language | Persian |
| Published |
Research Institute of Hawzah and University
01.03.2017
|
| Subjects | |
| Online Access | Get full text |
Cover
Loading…
| Summary: | «اضطراب فراگیر» اختلالی مزمن است که نمود بالینی آن در طول عمر نسبتاً ثابت و آمار بهبودی کامل آن پایین است. بنابراین، درک ما از این پدیده پیچیده نیاز به افق متفاوتتر دارد. هدف از این پژوهش، معناشناسی این اختلال از دیدگاه قرآن کریم بوده است تا بتواند ما را به تعریف این مسئله، عوامل زمینهساز و فرآیند شکلگیری آن برساند. این پژوهش با روش تدبر کلمهای انجام شده است. نتایج حاصل از تحلیل محتوای متن قرآن نشان میدهد «فتنه»، «بلا»، «ضُر»، و «اصابه» عوامل زمینهساز نگرانیاند؛ در حالی که «رِجز»، «خوف»، «عَمَه» و «ضیق صدر» دال بر حالت نگرانی و ناتوانی در تصمیمگیری و عملاند. با توجه به این واژه‌ها، اضطراب فراگیر، خوف همراه با ضیق صدر است. خوف در معنای نگرانی زمانی است که «مقصدی» مطرح باشد. اختلال در مقصدگزینی در آغاز فرآیند اضطراب فراگیر مؤثر است. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-1103 2588-4727 |
| DOI: | 10.30471/psy.2017.1368 |