Ağrı Çıkmazında Ruminasyonu Tanımak ve Baş Etmede Fiziksel Aktivite İpuçlarını Kullanmak: Geleneksel Derleme

• Published in: Kırşehir Ahi Evran medical journal
• Main Authors: KARABAY, Damla, TANIK, Faruk, KESKİN, Merve, ÖZTÜRK, Orhan, KURT, Merve, ÖZER KAYA, Derya
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: 29.05.2023
• ISSN: 2619-9203; 2619-9203
• DOI: 10.46332/aemj.1221714

Kas iskelet sistemi ağrılarının, biyopsikososyal bir yaklaşımla ele alınması gerektiği son yıllarda sıkça vurgulanmaktadır. Sözlükte “geviş getirmek” ve “zihinde tekrar tekrar gözden geçirmek” olarak tanımlanan ruminasyon, ağrı, bozukluklar ve yeti yitimi için ortak transdiyagnotik bir süreçtir. Biyopsikososyal olarak ele alındığında ruminasyonun fiziksel sağlığı negatif etkilediği ve kronik ağrı, kardiyovasküler hastalık ve obezite gibi kronik durumlara sahip bireylerde ruminasyon düzeylerinin yüksek bulunduğu bilinmektedir. Patolojik ruminasyonun oluş mekanizması H-EX-A-GO-N teorik modeli ile açıklanmaktadır. H-alışkanlık geliştirme, EX-yürütücü işlev, A-soyut işleme, GO-hedef tutarsızlıkları ve N-olumsuz önyargı olarak tanımlanmaktadır. Bu modelde sıralanan faktörlerin ruminatif alışkanlık geliştirme üzerinde etkili olduğu varsayılmaktadır. Ruminasyonun anlaşılması hem klinikte hem de akademik araştırmalarda önem taşıyabilir. Literatürdeki çalışmalar, ruminasyonun ağrı ile pozitif yönde, fiziksel aktivite ile negatif yönde ilişkili olduğunu ortaya koymaktadır. Ruminasyon düzeyindeki artış ağrıya karşı olumsuz tutum ve genel vücut ağrısını da artırabilmektedir. Ruminasyon seviyesindeki artış aynı zamanda fiziksel aktivite seviyesinde azalma ile sonuçlanabilmektedir. Fiziksel aktiviteyi artırmaya yönelik programlar, fiziksel aktivitenin genel sağlığa olan yaygın olumlu etkilerinin yanı sıra ruminatif eğilimin yıkıcı etkilerine karşı da koruyucu bir görev üstlenebilir. Sonuç olarak, kronik ağrılı popülasyonlarda yapılacak çalışmalar ağrı ve ağrıyı hedef alan müdahalelerin ruminasyon düzeyleri üzerine etkilerinin araştırılması ve ruminasyonun fiziksel aktivite üzerindeki etkilerinin ve mekanizmalarının araştırılması daha etkili müdahale programlarının planlanabilmesi açısından önem taşımaktadır. In recent years, it has been frequently emphasized that musculoskeletal pain should be addressed with a biopsychosocial approach. Rumination, defined in the dictionary as "ruminating" and "reviewing", is a common transdiagnostic process for pain, disorders, and disability. When considered biopsychosocially, it is known that rumination negatively affects physical health and rumination levels are high in individuals with chronic conditions such as chronic pain, cardiovascular disease and obesity. The mechanism of occurrence of pathological rumination is explained by the H-EX-A-GO-N theoretical model. It is defined as H-habit development, EX-executive function, A-abstract processing, GO-target discrepancies, and N-negative bias. It is assumed that the factors listed in this model are effective on ruminative habit development. Understanding rumination can be important in both clinical and academic research. Studies in the literature reveal that rumination is positively associated with pain and negatively associated with physical activity. The increase in the level of rumination can also increase the negative attitude towards pain and general body pain. An increase in the level of rumination may also result in a decrease in the level of physical activity. Programs to increase physical activity can play a protective role against the destructive effects of ruminative tendency, as well as the widespread positive effects of physical activity on general health. As a result, studies to be conducted in populations with chronic pain are important in terms of investigating the effects of pain and pain-targeting interventions on rumination levels and investigating the effects and mechanisms of rumination on physical activity in terms of planning more effective intervention programs.