ОЦЕНКА КАЧЕСТВА ЖИЗНИ БОЛЬНЫХ В ПЕРИОД ЛЕЧЕНИЯ ПЕРЕЛОМОВ КОСТЕЙ НИЖНИХ КОНЕЧНОСТЕЙ ЧРЕСКОСТНЫМ ОСТЕОСИНТЕЗОМ QUALITY CONTROL OF LIFE OF PATIENTS IN THE PERIOD OF TREATMENT BY TRANSOSSEOUS OSTEOSYNTHESIS OF LOWER EXTREMITIES BONES FRACTURES

• Published in: Наука и здравоохранение no. 6(20)
• Main Authors: А.А., Дюсупов, А.К., Букатов, А.С., Серикбаев, Е.М., Манарбеков, А.А., Дюсупова, А.З., Дюсупов, С.А., Джумабеков
• Format: Journal Article
• Language: Russian
• Published: 31.12.2018
• ISSN: 2410-4280
• DOI: 10.34689/SH.2018.20.6.010

Резюме Актуальность. Переломы нижних конечностей – наиболее частая локализация повреждений в травматологической практике. При их лечении имеет большое значение не только обеспечение наилучшего функционального результата в исходе, но и течение периода, когда оно осуществляется, который бывает достаточно продолжительным. У пациента, лишенного способности самостоятельно передвигаться, страдающего от боли и других функциональных нарушений, понижается качество жизни в течение продолжительного времени. Цель исследования – провести сравнительный анализ качества жизни (КЖ) в ходе лечения переломов костей нижних конечностей различных локализаций с использованием чрескостного и погружного остеосинтеза. Материал и методы. Нерандомизированное проспективное исследование проведено в Государственном медицинском университете (ГМУ) г. Семей, на клинической базе Больницы скорой медицинской помощи (БСМП) в период 2012-2017 гг. Исследованы 406 больных, которые с учетом локализации переломов нижних конечностей разделены на 3 группы: I - с переломами надколенника (n=81), II - костей голени (n=93), III - с лодыжечными переломами (n=232). Больные в зависимости от вида лечения распределены на подгруппы. В подгруппах основной группы оно проводилось с использованием чрескостного остеосинтеза, в группе сравнения – погружного остеосинтеза. Качество жизни исследовали с использованием общего опросника SF-36 и специализированных KOOS (при переломах надколенника) и FOAS (переломы костей голени и лодыжек). Осуществлялся анализ числовых рядов на соответствие распределения нормальному и равенство дисперсии данных [15]. Проверка гипотезы о статистической значимости различиймежду группами осуществлялась путем сравнения средних в числовых рядах с использованием критерия t Стьюдента. При наличии ограничений применения параметрического анализа использован непараметрический критерий Манна-Уитни [7]. Для опровержения нулевой гипотезы принимался уровень статистической значимости p<0,05. Результаты. У пациентов с различными локализациями переломов качество жизни имело превышение в подгруппах группы чрескостного остеосинтеза над показателями группы сравнения. Наиболее существенные различия при использовании специализированных опросников выявлены спустя 6-9 месяцев после травмы с тенденцией к нивелированию к окончанию исследования спустя 1 год. Более выраженное улучшение качества жизни в основной группе прослеживалось при переломах костей голени. Выводы. Авторы, опираясь на результаты исследования КЖ пациентов при использовании различных методов лечения переломов нижних конечностей, рекомендуют применение метода чрескостного остеосинтеза. Relevance. Fractures of the lower extremities - the most frequent localization of injuries in traumatological practice. In their treatment, it is of great importance not only to ensure the best functional outcome in the outcome, but also during the period when it is carried out, which is quite long. A patient, who lacks the ability to move independently, suffering from pain and other functional disorders, lowers the quality of life for a long time. The aim of the study is a comparative analysis of the quality of life in the treatment of fractures of the bones of the lower extremities of various localizations using transosseous and submerged osteosynthesis. Material and methods. Is non-randomized prospective of the study was conducted at the State Medical University (GMU) in Semey, at the clinical base of the Emergency Hospital (BSMP) in the period 2012-2017. 406 patients were examined, which, taking into account localization of fractures of the lower extremities, were divided into 3 groups: I - with patella fractures (n = 81), II - bones of the lower leg (n = 93), III - with ankle fractures (n = 232). Patients, depending on the type of treatment are divided into subgroups. In the subgroups of the main group, it was performed using transosseous osteosynthesis, in the comparison group - submerged osteosynthesis. The quality of life was examined using a common questionnaire SF-36 and specialized KOOS (with patella fractures) and FOAS (fractures of the bones of the lower leg and ankles). The analysis of numerical series for the correspondence of the distribution to the normal and equality of the data variance was carried out [15]. Testing the hypothesis of statistical significance of the differences between groups was carried out by comparing the average in numerical series using Student's t test. In the presence of restrictions on the use of parametric analysis, the non-parametric Mann-Whitney test was used [7]. To refute the null hypothesis, the level of statistical significance was taken as p <0.05. Results. In patients with different fracture localizations, the quality of life was exceeded in subgroups of the transosseous osteosynthesis group over the indices of the comparison group. The most significant differences with the use of specialized questionnaires were found 6-9 months after the trauma with a tendency to leveling to the end of the study after 1 year. A more pronounced improvement in the quality of life in the main group was seen in fractures of the lower leg bones. Conclusions. The authors, based on the results of the study of QOL patients using different methods of treatment of fractures of the lower limbs, recommend the use of the method of transosseous osteosynthesis. Өзектілігі. Травматологиялық тәжірибеде ең жиі кездесетін сынықтардың бірі аяқ сүйектерінің сынықтары. Оларды емдеу кезінде жақсы қызметтік нәтижеге қол жеткізу маңызды. Өздігінен жүре алмайтын науқастардың өмір сүру сапасы төмендейді. Зерттеудің мақсаты. Аяқ-қолдың әртүрлі локолизациясындағы сынықтары кезіндегі қолданылған сүйек арқылы остеосинтезбен ішке енгізіліп жасалған остеосинтездер кезіндегі ем барысындағы өмір сүрудің сапасының салыстырмалы сараптамасы. Материалдар мен әдістер. Рандомизацияланбаған проспективті зерттеу Семей қаласының Мемлекеттік медициналық университеттінің Жедел медициналық көмек ауруханасында орналасқан 2012- 2017 жылдар аумағында болды. Зерттеуге қатысқан науқастардың барлық саны 406, аяқ сүйектерінің сынықтары бар науқастар 3 топқа бөлінді: I - тізе үсті сүйектерінің сыныгы (n=81), II - сирақ сүйектері (n=93), III - тобық сүйектері (n=232) Ем түріне байланысты науқастар топтарға бөлінді. Негізгі топ науқастарында сұйек арқылы остеосинтез әдістері өолданылыд, ал салыстыру тобының науқастары ішке енгізіліп жасалатын остеосинтез әдістерімен емделді. Өмір сүру сапасы жалпы SF-36 сауалнамасы мен арнайы KOOS (тізе үсті сүйегі сынығы кезінде) және FOAS (асықты жілік пен табан сүйектері сынықтарында). Дистрибутивтің қалыптыға және деректердің дисперсия теңдігіне сәйкестігі үшін сандық серияларды талдау жүргізілді [15]. Топтар арасындағы айырмашылықтардың статистикалық маңыздылығы туралы гипотезаны тестілеу Стьюденттің Т критерийін пайдалана отырып, орташа сандықпен салыстыру арқылы жүргізілді. Параметрлік талдауға шектеу болған жағдайда, параметрлік емес Mann-Whitney тесті қолданылды [7]. Нөлдік гипотезаны жоққа шығару үшін статистикалық маңыздылық деңгейі p <0,05 деп қабылданды. Зерттеу нәтижелері. Салыстыру тобына қарағанда аяқтың әртүрлі сынықтары сүйек арқылы остеосинтезбен емделген негізгі топ науқастарының өмір сүру сапалары жоғары болып шықты. Айтарлықтай айырмашылықтар арнайы сауалнамалар арқылы 6-9 айлар аралығында анықталды және ол зерттеудің соңына қарай 1 жыл қткеннен соң ниверленді. Қорытынды. Аяқ сүйектірінің әртүрлі сынықтары кезінде әртүрлі әдістер арқылы емдеу кезінде анықталған өмір сүру сапаларын ың көрсеткіштеріне сүйене отырып, авторлар сүйек арқылы остеосинтез әдістерін қолдануға кеңес береді.