HEMŞİRELİK ESASLARI DERSİ KLİNİK UYGULAMASININ ÖĞRENCİ VE EĞİTİMCİLER TARAFINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışma Hemşirelik Esasları Dersi klinik uygulamasının öğrenci ve eğitimciler tarafından değerlendirilmesinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı tipte yapılmıştır. Bu araştırmanın örneklemini Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü’nde Hemşirelik Esasları dersi alan ve araştırmaya katılmayı ka...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Published inİnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi Vol. 9; no. 3; pp. 954 - 968
Main Authors GÜLNAR, Emel, DOĞAN YILMAZ, Esra, ÖZVEREN, Hüsna
Format Journal Article
LanguageEnglish
Published 29.11.2021
Online AccessGet full text

Cover

Loading…
More Information
Summary:Bu çalışma Hemşirelik Esasları Dersi klinik uygulamasının öğrenci ve eğitimciler tarafından değerlendirilmesinin incelenmesi amacıyla tanımlayıcı tipte yapılmıştır. Bu araştırmanın örneklemini Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Bölümü’nde Hemşirelik Esasları dersi alan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 98 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın verileri “Tanıtıcı Özellikler Formu” ve “Klinik Değerlendirme formu” kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzdelik, ortalama ve standart sapma, Paired Sample t Test, Wilcoxon Testi ve korelasyon analizi kullanılmıştır. Klinik uygulama toplam puan değerlendirmesinde öğrencilerin verdiği notların puan ortalamasının (85,10±7,99), eğitimcilerin verdiği notların puan ortalamasından (82,68±7,87) yüksek olduğu ve farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0,05). Hastaya sistematik yaklaşımla bakım verebilme değerlendirmesinde öz değerlendirme ile eğitimcilerin değerlendirmesi arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0,05). Klinik uygulamaya zamanında gelme/gitme değerlendirmesinde eğitimci ile öz değerlendirme arasında pozitif yönde zayıf düzeyde bir ilişki belirlenmiştir (p<0,05). Bu araştırma sonucunda klinik uygulama toplam puan değerlendirilmesinde ve hastaya sistematik yaklaşımla bakım verebilme değerlendirilmesinde eğitimci ve öz değerlendirme arasında anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir. Klinik uygulama toplam puan değerlendirilmesinde eğitimci ile öğrenci öz değerlendirmesi arasında anlamlı bir ilişki belirlenmemiştir. Klinik uygulamaya zamanında gelme gitme değerlendirmesinde eğitimci ile öğrenci öz değerlendirmesi arasında pozitif yönde zayıf düzeyde bir ilişki belirlenmiştir. Klinik uygulamalarda eğitimciler tarafından öğrencilerin öz değerlendirme yapmalarına fırsat tanınması önerilmektedir. This descriptive study was conducted to examine the evaluation of the clinical practice of the Nursing Fundamentals Course by students and educators. The sample of the study consisted of 98 students who took the Nursing Fundamentals course in the Faculty of Health Sciences of a university and agreed to participate. The data were collected “Descriptive Characteristics Form” and “Clinical Evaluation Form”. Numbers, percentage, mean, standard deviation, Paired Sample t Test, Wilcoxon Test and spearman correlation analysis were used to evaluate the data. In the clinical practice total score evaluation, the student self-evaluation mean score (85.10±7.99) was found to be higher than the educator evaluation score average (82.68±7.87), and the difference was statistically significant (p<0.05). It was determined that the difference between self-evaluation and the evaluation of educators in the evaluation of giving care to the patient with a systematic approach was statistically significant (p<0.05). While there was no significant relationship between educator and student self-evaluation in clinical practice total score evaluation, a weak positive correlation was found in the evaluation of coming/going to clinical practice on time (p<0.05). As a result of the research, it is recommended to use methods that allow students to self-evaluation by educators in clinical practice.
ISSN:2147-7892
DOI:10.33715/inonusaglik.841935