Klorheksidin uygulamasının bulk-fill ve nanofil kompozitlerin tamir bağlanma dayanımı üzerine etkisi

• Published in: Selcuk Dental Journal Vol. 5; no. 3; pp. 225 - 232
• Main Authors: KILIÇ, Vahti, HÜRMÜZLÜ, Feridun
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: 01.12.2018
• ISSN: 2148-7529; 2148-7529
• DOI: 10.15311/selcukdentj.376364

Amaç: Bu çalışmanın amacı klorheksidin uygulamasının nanofil ve bulk-fill kompozitlerin tamir bağlanma dayanımı üzerine etkisini değerlendirmektirGereç ve Yöntemler: Çalışmamızda kullanılmak üzere oluşturulan akrilik bloklar üzerinde 160 adet kavite hazırlandı. Kavitelerin yarısı nanofil kompozitlerle (Filtek Ultimate) doldurulurken yarısı da bulk-fill kompozitlerle (Tetric EvoCeram Bulkfill) dolduruldu. Bütün örnekler 1 hafta 37ºC distile suda bekletildikten sonra her restoratif materyalin örnekleri başlıca 2 deney grubuna ayrıldı. Grup 1’de örnekler 60 saniye klorheksidin uygulamasına maruz bırakıldı. Grup 2’deki örneklere ise bir uygulama yapılmadı (kontrol). Restoratif materyallerin uygun adezivleri her iki grupta ara tamir ajanı olarak uygulandı. Her gruptan örneklerin yarısı test öncesi termal siklusa ( 5000 siklus, 5-55 ºC, kalma süresi 30 saniye, transfer zamanı 15 saniye) maruz bırakıldı, diğer yarısı hemen teste alınarak tamir bağlanma dayanımı makaslama testi ile değerlendirildi. Deney gruplarının makaslama bağlanma dayanımı analiz etmek için çift yönlü ANOVA testi kullanıldı. Önemlilik seviyesi (p<0.05) alındı. Bağlanma dayanımı testi sonrasında oluşan kırık tipleri optik loop ile incelendi ve gruplara ayrıldı. Kırık tipleri ayrıca Taramalı Elektron Mikroskobu ile görüntülendi.Bulgular:  Klorheksidin ve termal siklus uygulaması tamir bağlanma dayanımını anlamlı bir şekilde etkilememiştir (p>0.05). Bulk-fill kompozitler daha düşük tamir bağlanma dayanımı göstermiştir. En yüksek bağlanma değeri Nanofil kompozitlerle 24 saat sonra kontrol grubunda  elde edilirken en düşük değer klorheksidin uygulaması sonrası termal siklus yapılan Bulk-fill kompozitlerde bulunmuştur. Mix tip kırılmalar en fazla rastlanan tip kırılmalar olmuştur. Sonuçlar: Bu in vitro çalışmanın sınırları içinde klorheksidin ve ek olarak uygulanan termal siklus ile yaşlandırma metodu bulk-fill ve nanofil bazlı kompozitlerin tamir bağlanma dayanımını etkilememiştir. Background: The aim of this study was to evaluate the effect of chlorhexidine application on the repair bond strength of nanofilled and bulk-fill composites.Methods: 160 cavities were prepared on acrylic blocks. Half of the cavities were filled with nanofilled composites while half were filled with bulk-fill composites. All samples were stored in distilled water at 37°C for 1 week, and then samples of each restorative material were divided into 2 experimental groups. In Group 1, the samples were exposed to chlorhexidine for 60 seconds. In Group 2, there was no application (control). Appropriate adhesives of restorative materials were applied as intermediate repair agents in both groups. Half of the samples from each group were exposed to the pre-test thermal cycle (5000 cycles, 5-55ºC, residence time of 30 seconds, transfer time of 15 seconds); the other half was immediately taken to the test and evaluated by repair bond strength shear test. Two-way ANOVA test was used to analyze the shear bond strength of the experimental groups. Significance level (p<0.05) was taken. The failure types formed after shear test were examined by optical loop and divided into groups. Failure types were also displayed with a Scanning Electron Microscope.Results: Chlorhexidine and thermal cycling did not significantly affect repair bond strength (p> 0.05). Bulk-fill composites showed lower repair bond strength. Mix type failures are the most common type.Conclusion: Chlorhexidine and additionally applied thermal cycle within the limits of this in vitro study did not affect the repair bond strength of bulk-fill and nanofilled composites.