1920'lerin Ankara'sından Bir Mahallenin ve Konutlarının Anlattıkları

• Published in: İDEALKENT Vol. 11; no. 31; pp. 1517 - 1548
• Main Author: AVCI HOSANLI, Deniz
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: 31.12.2020
• ISSN: 1307-9905
• DOI: 10.31198/idealkent.795488

Şehirlerde tarihi izlerin, yani geçmişi yeniden inşa etmek için gerekenlerin kalmadığı bir yapısal çevreyi hayal etmek acı vermektedir. Fakat, günümüzde şehirlerin hızla büyümesiyle birlikte tarihi kent merkezleri yeni inşa edilen bölgelerin arasında kalmış, unutulmuş ve terk edilmiş, dolayısıyla yapısal çevrenin bütünlüğü zarar görmüştür. Varlıklarını devam ettirmekte olan eski yapılar, sahiplerinin taleplerine zaman geçtikçe cevap vermekte yetersiz kalmış ve bundan dolayı el değiştirmiş; yeni kullanıcıları tarafından bu yapılara zarar veren yeni işlevlerle kullanılmışlardır. Oysa tarihi yapılar, bölgesel, yapısal ve mekânsal ölçekte, sokakla ve birbirleriyle kurdukları ilişkilerle mahallenin dönemsel kullanım özelliklerini yansıtarak, geçmişteki gündelik hayata ışık tutmakta ve mahallenin ruhunu yansıtmaktadır. Bu makalede Ankara'nın başkent olmasıyla birlikte 1920'lerde yeniden inşa edilmiş olan Hisarönü Mahallesi ile müstakil ev ve apartmanlarının anlattıkları üzerinde incelemeler yapılmış; geçmişten aktarılan izlerle birlikte, günümüzdeki kullanımları analiz edilmiş; güncel kullanımın izlere verdiği zararlar tartışılmıştır. Ankara'da 1920'lerdeki mahalle dokusunu hala bütüncül olarak okuyabileceğimiz tek bölge olan Hisarönü Mahallesi’nde bulunan ve günümüzde yıkıma karşı direnen konutların tarihsel ve güncel anlatımlarının okunması sonucu koruma tartışmaları yapılmıştır. It is heart breaking to imagine a built environment without the historic traces in the cities, i.e. the necessary clues to reimagine the historic environment. Unfortunately, with rapid growth of the cities, the historic environment loses its traces as the historic city centers are trapped among the newly built areas, forgotten and abandoned because the historic buildings no longer meet the requirements of their owners, thus the new users reutilize them with incom-patible functions. However, the historic buildings in their regional, structural and spatial contexts display the characteristics of the daily life and spirit of a neighborhood from a certain time and place. Consequently, this article studied the single-family houses and apartments built during the 1920s in the Hisarönü Neighborhood - which was entirely reconstructed as Ankara became the new capital city – with an analysis on the historic and current narrative of the neighborhood demonstrating the danger of the current unconscious usage. As the Hisarönü Neigborhood is the only remaining neighborhood from the 1920s’ Ankara in its integrity, this study focused on the silent story told by its residential architecture resisting to demolition and used these to consolidate the conservation arguments.