189. Leczenie chirurgiczne raka rdzeniastego tarczycy w materiale II Oddziału Chirurgii Onkologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii w latach 2000–2001

• Published in: Reports of practical oncology and radiotherapy Vol. 8; p. S273
• Main Authors: Teresiak, M., Łoziński, C., Kycler, W.
• Format: Journal Article
• Language: Polish
• Published: Elsevier Urban & Partner (Poland) 2003
• ISSN: 1507-1367; 2083-4640
• DOI: 10.1016/S1507-1367(03)70673-7

Leczenie chirurgiczne raka rdzeniastego tarczycy dotyczy głównie ogniska pierwotnego i regionalnego układu chłonnego. Znając anatomię tarczycy i biologię raka rdzeniastego można uzyskać dobre wyniki leczenia tego nowotworu. Celem pracy jest przedstawienie zasad oraz wyników leczenia raka rdzeniastego tarczycy materiale II Oddziału Chirurgii Onkologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii. Materiał stanowiło 511 pacjentów operowanych w latach 2000–2001 z powodu guzów tarczycy w tym 11 leczonych z rozpoznaniem raka rdzeniastego tarczycy. Badanie przeprowadzono w oparciu o informacje uzyskane z historii chorób, protokołów operacyjnych, protokołów badań histopatologicznych. W grupie 511 pacjentów operowanych z podejrzeniem nowotworu tarczycy stwierdzono 382 (74,7%) zmian łagodnych i 129 (25,3%) nowotworów złośliwych. U pacjentów z rozpoznanymi zmianami łagodnymi tarczycy wykonano 284 (74,3%) częściowe wycięcia oraz 73 (19,1%) pierwotnych i 25 (6,54%) wtórnych całkowitych resekcji tarczycy. W grupie pacjentów z rozpoznaniem raka tarczycy wykonano 58 (44,9%) pierwotnych i 71 (55,8%) wtórnych całkowitych resekcji tarczycy. W grupie pacjentów, u których rozpoznano raka rdzeniastego tarczycy wykonano u 4 pacjentów pierwotne całkowite usunięcie tarczycy i zmodyfikowane wycięcie obustronne układu chłonnego szyi (węzły klinicznie i h-pat z przerzutami), u 3 pacjentów wtórne całkowite usunięcie tarczycy i zmodyfikowane wycięcie obustronne układu chłonnego szyi (węzły klinicznie i h-pat z przerzutami), u 2 pacjentów wtórne całkowite usunięcie tarczycy i biopsja węzłów chłonnych głębokich (węzły klinicznie i h-pat niezmienione), u 1 pacjenta pierwotne całkowite usunięcie tarczycy i biopsja węzłów chłonnych głębokich (węzły klinicznie i h-pat niezmienione) oraz u ostatniego pierwotne paliatywne usunięcie całej tarczycy oraz nacieku węzłowego schodzącego Za mostek. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że radykalność chirurgiczna w zakresie ogniska pierwotnego i prawidłowe postępowanie w zakresie regionalnego układu chłonnego stwarza szansę na uzyskanie dobrych wyników leczenia.