Value of Antiquity in the Restoration Process of the Art Nouveau Villa Duelfer in Barlinek/ Wartość Dawności W Procesie Renowacji Secesyjnej Willi Architekta W Barlinku

• Published in: Civil and environmental engineering (Berlin) Vol. 17; no. 2; pp. 129 - 136
• Main Author: Rutyna, Halina
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: De Gruyter Open 01.06.2015
• Subjects: art nouveau; evaluation of listed buildings renowned for their architecture; renowacja; restoration; secesja; wartościowanie zabytków architektury
• ISSN: 2080-5187; 2199-6512; 2450-8594
• DOI: 10.1515/ceer-2015-0028

The value assigned to time-worn objects and buildings seems crucial to a conservator’s theoretical beliefs. The notion of antiquity is almost imprinted in the structure of the building itself, as well as in the concept of the time that has lapsed since the erection of the building. The head of the restoration project of the 1908 art nouveau Villa Duelfer, in Barlinek, which gradually fell into ruin after the war, presents how, in practice, this idea of antiquity was respected in that project. On the hundredth anniversary of the construction of the villa, the building, commonly referred to as the ‘Pałacyk Cebulowy‘, has lived to see its revival by sustaining its primary residential function, its architectural form and its historic values, in an urban context. Kluczowa dla poglądów konserwatora zabytków architektury jawi się idea wartości dawności. Jest ona niejako odciśnięta w strukturze budowli i w wyobrażeniu o czasie, jaki upłynął od chwili powstania. Dobrym przykładem ilustrującym zagadnienie dawności zabytku jest ostatnia renowacja Willi Duelfera w Barlinku, wzniesionej w 1908 roku i potocznie zwanej „Pałacykiem Cebulowym”. Po wojnie popadającej w ruinę, W 2008 roku w wyniku konsultacji z konserwatorem zabytków właściciel postanowił przywrócić jej symetrię i dobudować z lewej strony dodatkowe pomieszczenie. Podjęto także rozbudowę wilii od strony zachodniej poprzez dostawienie klatki schodowej i dodanie balkonu opartego na kolumnach na wzór elewacji wschodniej. Dokonano również renowacji zdobień elewacji i odtworzono brakujące elementy od frontu i z tyłu obiektu. Prace przebiegały w szybkim tempie i trwały zaledwie dwa lata, choć budynek był bardzo zniszczony.