The Relationship Between Clinical, Physical, Electrophysiological, Functional Findings and Body Mass Index in Patients with Idiopathic Carpal Tunnel Syndrome

• Published in: Genel tip dergisi Vol. 32; no. 6; pp. 627 - 630
• Main Authors: SATIŞ, Serap, ETHEMOĞLU, Özlem, ETHEMOĞLU, Kadri Burak
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: Selçuk University 31.12.2022
• Subjects: elektrofizyolojik evre; karpal tünel sendromu; obezite; vücut kitle i̇ndeksi
• ISSN: 2602-3741; 2602-3741
• DOI: 10.54005/geneltip.983297

Amaç: Bu çalışmada idyopatik karpal tünel sendromu (KTS) tanısı almış hastalarda klinik, fiziksel, elektrofizyolojik, fonksiyonel bulgular ve vücut kitle indeksi (VKİ) arasındaki ilişkiyi araştırmak amaçlanmıştır. Method: Çalışmaya toplam 105 (48 bilateral, 9 unilateral) idiopatik KTS’li el katıldı. Hastaların demografik ve klinik bulguları ve tinel, phalen, ters phalen, karpal kompresyon bulguları değerlendirilerek kaydedildi. VKİ ≥ 30 olan hastalar obez olarak değerlendirildi. Hastaların fonksiyonlarını değerlendirmek amacıyla Boston Semptom Şiddet ve fonksiyonel kapasite skalası uygulandı. Hastalar klinik ve elektrofiyolojik incelemelerine göre evrelendirildiler. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 44.09 ± 10.97 idi. Elektofizyolojik evreleme ile yaş, cinsiyet, fonksiyonel kapasite ve semptom şiddet derecesi arasında istatistiksel olarak anlamlılık saptanmazken, provakatif testlerden tinel testi pozitifliği ile ağır KTS arasında ve klinik evreleri ile KTS derecesi arasında anlamlı bir ilişki saptandı. Semptom şiddeti ve fonksiyonel kapasitesi, obez hasta grubunda, obez olmayan gruba göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Obez ve obez olmayan grubun elektrofizyolojik özellikleri karşılaştırıldığında obez grubun median sinir duysal amplitüd değeri anlamlı olarak obez olmayan gruba göre düşük saptandı Sonuç: Obez KTS’li hastaların fonksiyon kaybı ve şiddet semptomlarının, obez olmayanlara göre daha fazla olması, bu hastalarının tedavisinde kilo kontrolünün önemini göstermektedir. Klinik bulgu ile elektrofizyolojik bulguların birbirini desteklemediği durumlarda, dikkatli bir muayene ile hastalık şiddeti hakkında bilgi edinilebileceği, ayrıca tedavinin etkinliğinin değerlendirilmesi ve hastaların takibinde yararlı olacağını düşünüyoruz. Yine hastalık takibinde özellikle fonksiyon kaybının ve şiddet semptomların değerlendirilmesinde uyarıcı testlerinin önemli olduğunu ve muayenemizde rutin olarak yer alması gerektiğini düşünmekteyiz. Amaç: Bu çalışmada idyopatik karpal tünel sendromu (KTS) tanısı almış hastalarda klinik, fiziksel, elektrofizyolojik, fonksiyonel bulgular ve vücut kitle indeksi (VKİ) arasındaki ilişkiyi araştırmak amaçlanmıştır. Method: Çalışmaya toplam 105 (48 bilateral, 9 unilateral) idiopatik KTS’li el katıldı. Hastaların demografik ve klinik bulguları ve tinel, phalen, ters phalen, karpal kompresyon bulguları değerlendirilerek kaydedildi. VKİ ≥ 30 olan hastalar obez olarak değerlendirildi. Hastaların fonksiyonlarını değerlendirmek amacıyla Boston Semptom Şiddet ve fonksiyonel kapasite skalası uygulandı. Hastalar klinik ve elektrofiyolojik incelemelerine göre evrelendirildiler. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 44.09 ± 10.97 idi. Elektofizyolojik evreleme ile yaş, cinsiyet, fonksiyonel kapasite ve semptom şiddet derecesi arasında istatistiksel olarak anlamlılık saptanmazken, provakatif testlerden tinel testi pozitifliği ile ağır KTS arasında ve klinik evreleri ile KTS derecesi arasında anlamlı bir ilişki saptandı. Semptom şiddeti ve fonksiyonel kapasitesi, obez hasta grubunda, obez olmayan gruba göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Obez ve obez olmayan grubun elektrofizyolojik özellikleri karşılaştırıldığında obez grubun median sinir duysal amplitüd değeri anlamlı olarak obez olmayan gruba göre düşük saptandı Sonuç: Obez KTS’li hastaların fonksiyon kaybı ve şiddet semptomlarının, obez olmayanlara göre daha fazla olması, bu hastalarının tedavisinde kilo kontrolünün önemini göstermektedir. Klinik bulgu ile elektrofizyolojik bulguların birbirini desteklemediği durumlarda, dikkatli bir muayene ile hastalık şiddeti hakkında bilgi edinilebileceği, ayrıca tedavinin etkinliğinin değerlendirilmesi ve hastaların takibinde yararlı olacağını düşünüyoruz. Yine hastalık takibinde özellikle fonksiyon kaybının ve şiddet semptomların değerlendirilmesinde uyarıcı testlerinin önemli olduğunu ve muayenemizde rutin olarak yer alması gerektiğini düşünmekteyiz.