Corynocera ambigua (Insecta, Diptera) subfossils occurrence in recent sediments of four shallow Polesie lakes

Sediment cores were analysed from five shallow Polesie lakes (Eastern Poland) representing trophic status from mezo - to hypertrophy. The subfossil remains of Corynocera ambigua ZETERSTEDT 1837 were found in all the lakes, except for hypertrophic Lake Syczyńskie. The age of the cores was between abo...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Published inAnnales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio C. Biologia Vol. 63; no. 2; pp. 31 - 36
Main Author Halkiewicz, Ana
Format Journal Article
LanguageEnglish
Polish
Published Lublin Versita 01.01.2008
Maria Curie-Skłodowska University
Subjects
Online AccessGet full text

Cover

Loading…
More Information
Summary:Sediment cores were analysed from five shallow Polesie lakes (Eastern Poland) representing trophic status from mezo - to hypertrophy. The subfossil remains of Corynocera ambigua ZETERSTEDT 1837 were found in all the lakes, except for hypertrophic Lake Syczyńskie. The age of the cores was between about 200- 400 years. The most abundant development of Corynocera in the lakes took place around 200 years ago. After a few decades, a sudden drop in the numbers was marked in all the lakes. It was a sign of the further, steady diminishing of the populations, until possible total extinction in the lakes Kleszczów, Głębokie Uścimowskie and Sumin. Only in the mesotrophic Lake Rotcze the remains were present up to the top layers of the sediments. It may suggest that the species is still present in the lake. Analizowano rdzenie osadów z pięciu płytkich jezior poleskich zróżnicowanych pod względem statusu troficznego od mezo- po hypertrofię. Sybfosylne szczątki C. ambigua stwierdzono we wszystkich jeziorach z wyjątkiem hypertroficznego jeziora Syczyńskiego. Wiek analizowanych osadów sięgał od ok. 220 do ponad 400 lat. Najsilniejszy rozwój Corynocera w jeziorach miał miejsce ok. 200 lat temu. Następnie we wszystkich jeziorach doszło do dość gwałtownego spadku liczebności, co było zapowiedzią dalszego stopniowego spadku populacji aż do jej prawdopodobnego całkowitego wyginięcia w jeziorach Kleszczów, Głębokie Uścimowskie i Sumin. Tylko w mezotroficznym jeziorze Rotcze szczątki były obecne aż do stropowej części rdzenia, co może sugerować obecność tego gatunku we współczesnej żyjącej faunie.
Bibliography:ArticleID:v10067-008-0016-z
v10067-008-0016-z.pdf
istex:4BCB505488897DB26C5D23AA35A035979FFAF9FD
ark:/67375/QT4-8S2SQ404-9
ISSN:0066-2232
2083-3563
DOI:10.2478/v10067-008-0016-z