Dostęp czołowo-skroniowo-oczodołowo-jarzmowy – analiza techniki operacyjnej na podstawie symulacji na zwłokach

• Published in: Neurologia i neurochirurgia polska Vol. 44; no. 5; pp. 492 - 503
• Main Authors: Ładziński, Piotr, Maliszewski, Mariusz, Kaspera, Wojciech, Majchrzak, Krzysztof, Tymowski, Michał
• Format: Journal Article
• Language: Polish
• Published: Elsevier Urban & Partner Sp. z o.o 2010
• Subjects: dostęp czołowo-skroniowo-oczodołowo-jarzmowy; fronto-temporo-orbito-zygomatic approach; lateral cerebral fissure; microsurgery; middle cranial fossa; mikrochirurgia; oczodół; orbit; szczelina boczna mózgu; środkowy dół czaszki; lateral cerebral fissure; mikrochirurgia; dostęp czołowo-skroniowo-oczodołowo-jarzmowy; oczodół; middle cranial fossa; szczelina boczna mózgu; fronto-temporo-orbito-zygomatic approach; orbit; microsurgery; środkowy dół czaszki
• DOI: 10.1016/S0028-3843(14)60140-7
• ISSN: 0028-3843

Celem pracy było przedstawienie poszczególnych etapów dostępu czołowo-skroniowo-oczodołowo-jarzmowego (DCSOJ). Przeprowadzono dwie symulacje dostępu na nieutrwalonych zwłokach ludzkich, u których nie podejrzewano procesów patologicznych w zakresie głowy i szyi. Kolejne fazy symulacji były dokumentowane fotograficznie oraz za pomocą schematów. Punktem wyjścia dla DCSOJ jest kraniotomia pterionalna i osteotomia obejmująca obramowanie oczodołu, trzon kości jarzmowej i łuk jarzmowy. Płat pterionalny i wymienione wyżej struktury stanowią jeden blok kostny. W uzasadnionych przypadkach możliwe jest też czasowe usunięcie górnej i bocznej ściany oczodołu. Ważne uzupełnienie dostępu stanowi szerokie rozchylenie szczeliny bocznej mózgu. Dostęp czołowo-skroniowo-oczodołowo-jarzmowy stanowi powtarzalną metodę penetracji środkowego dołu czaszki i obszarów z nim graniczących. Jest szczególnie przydatny w leczeniu operacyjnym guzów nowotworowych wyżej wymienionych okolic anatomicznych, jak również wad naczyniowych tylnej części koła tętniczego mózgu. This paper presents consecutive stages of the fronto-temporo-orbito-zygomatic approach (FTOZA). Two simulations of FTOZA were performed on non-fixed human cadavers without any known pathologies in the head and neck. The consecutive stages of the procedure were documented with photographs and schematic diagrams. The starting point for FTOZA is a pterional craniotomy and osteotomy including the orbital rim, body of the zygomatic bone and zygomatic arch. In justified cases it is also possible to temporarily remove the upper and lateral walls of the orbit. Wide drawing apart of the Sylvian fissure is an important supplement of the approach. The fronto-temporo-orbito-zygomatic approach is a reproducible technique, which provides surgical penetration of the middle cranial fossa and related regions. This approach is particularly useful in the treatment of tumours of the above-mentioned anatomical areas as well as vascular malformation of the posterior part of the arterial circle of the brain.